Het is er behaaglijk warm, zo’n 25 graden, en de leerlingen van IZEO Via Jeugd lopen rustig door de ruimte. Drie keer in de week vind je een groepje van onze leerlingen hier, bij de schildpaddenopvang.
Handje helpen
Sinds half januari maakt het bezoek aan de schildpaddenopvang onderdeel uit van het dagprogramma van een groepje jongeren. Drie keer in de week lopen ze vanuit het onderwijsgebouw naar het pand van Via Jeugd waar zo’n 90 schildpadden onderdak vinden.
Het is niet alleen maar leuk beestjes kijken. ‘Nee zeker niet,’ reageert Veronique, leerkracht van deze jongeren. ‘De schildpadden zitten hier omdat ze ziek of verzwakt zijn. Stichting Faunawatch draagt op deze plek dus zorg voor 90 schildpadden. En omdat de stichting volledig op vrijwilligers draait, komen wij ze een handje helpen.’
Alex en Jamie
In de ruimte staan 13 verblijven: elf vijverbakken met een droog gedeelte voor de waterschildpadden en twee verblijven voor de landschildpadden. Een groot deel van de landschildpadden staan vanwege hun winterrust in een ander verblijf.
In een van de verblijven zitten Alex en Jamie. Dit zijn twee tropische kolenbrander landschildpadden die een hoge luchtvochtigheid nodig hebben. Vandaar ook de aangename 25 graden.
Win-winsituatie
Veronique: ‘De leerlingen helpen mee met bijvoorbeeld het schoonmaken van de waterbakken of het klaarmaken van de voedselbordjes. Maar er is ook gevraagd om de beestjes goed te observeren. Door dit regelmatig te doen, krijgen de artsen een goed beeld van de gezondheid van de schildpadden. Als de leerlingen bijzonderheden zien, en dan kun je denken aan bijvoorbeeld lusteloosheid, een oogje of neusgat dat dicht zit, dan noteren ze dit in een lijst. Zo kan een arts ook efficiënt te werk gaan. Daarnaast is dit natuurlijk ook heel leerzaam voor onze leerlingen. Een win-winsituatie dus!’
Alles straalt hier rust uit
‘Wat vooral opvalt nu is de serene rust die er heerst,’ vertelt Veronique. ‘De trage bewegingen van de schildpadden, de aangename warmte, het geluid van de kleine watervalletjes, alles straalt hier rust uit. Daarnaast voelen de jongeren heel goed aan dat ze te maken hebben met kwetsbare beestjes die hun hulp nodig hebben.’
Betrokken
Veronique geeft ook al aan dat sommigen ook al een favoriete schildpad hebben. ‘En wat grappig is, sommige schildpadden reageren ook echt al op de stem van een leerling. Heel bijzonder. Weet je, ondanks dat ze geen knuffelbare dieren zijn (we mogen ze ook niet aanraken), is er wel echt interactie. En dat maakt het ook zo leuk. Ja, de leerlingen zijn echt heel betrokken en voelen de verantwoordelijkheid voor deze zieke schildpadden.’