'Ik doe het niet!'
De eerste weken van het schooljaar zitten er al op. Leerlingen beginnen weer structuur te ervaren en in een ritme te komen. Tijd voor ons als leerkrachten om op een rijtje te zetten wat we de afgelopen weken hebben gesignaleerd bij onze (nieuwe) leerlingen.
De quote hierboven, ‘ik doe het niet’, komt van één van mijn vroegere leerlingen. Het ging over een schrijfopdracht bij taal. Achter zo’n zinnetje als ‘Ik doe het niet’ kan zóveel schuilgaan. Het kan staan voor ‘ik durf het niet’, ‘ik denk niet dat ik het kan’ of ‘ik weet niet hoe ik dit moet doen’.
Het is onze taak om de daadwerkelijke reden of oorzaak te kunnen achterhalen.
Oog voor...
Didactiek is belangrijk, begrijp me niet verkeerd. Het is en blijft immers school. Maar, er moet oog zijn voor het pedagogisch klimaat. Want als een leerling zich niet goed of onveilig voelt, komt hij minder goed tot leren.
Door het observeren van je leerling krijg je een steeds beter beeld van wat hij/zij nodig heeft, zowel didactisch als sociaal-emotioneel. En dat is echt bij iedere leerling weer anders.
Het is niet altijd makkelijk om een juiste vertaalslag te maken met betrekking tot concrete doelen voor een leerling. Of om die doelen te verwerken in een ontwikkelingsperspectief of plan. Soms betekent het ook dat jij je eigen leerkrachtgedrag moet aanpassen, maar hoe doe je dat dan?
En toen?
Hoe ik het verder heb aangepakt met de betreffende leerling?
Ik heb in dit geval de schrijfopdracht weggelaten. Die bleek vanuit de problematiek van de desbetreffende leerling niet haalbaar te zijn en bovendien voor zijn uitstroomniveau geen meerwaarde te hebben.
Je wilt niet bij voorbaat opdrachten weglaten en probeert het toch eerst om te kijken hoe de leerling ermee omgaat. Als je merkt dat de leerling frustreert op een opdracht, kun je kijkend naar zijn problematiek en uitstroomniveau een weloverwogen keuze maken, eventueel samen met de leerlingbegeleider bij twijfel!
En ik heb dus de keuze gemaakt deze specifieke opdracht te laten vallen.
Juiste oplossing
Zo’n besluit voelt didactisch gezien soms misschien tegenstrijdig, maar kan zoveel meer opleveren. Het belangrijkste is dat je per leerling kijkt wat de juiste oplossing is.
Samen zoeken naar manieren hoe dingen wél kunnen, hoe het plezier in leren (terug) kan komen. En van daaruit weer verder, op weg naar een volgende stap in de ontwikkeling van mijn leerling. Wat een mooi vak heb ik!
Naast mijn werk als leerkracht in het speciaal onderwijs, ben ik ook trainer bij Wervelkind. Hier combineer ik mijn ene passie, namelijk het ondersteunen van leerlingen in hun ontwikkeling, met de andere, ervoor zorgen dat ik vanuit een andere rol ook de kwaliteit voor het onderwijs en de ontwikkeling van kinderen en jongeren kan waarborgen.
Heb jij vragen naar aanleiding van dit stuk? Of zou je zelf ondersteuning op dit gebied kunnen gebruiken? Neem gerust en vrijblijvend contact met me op!
Rachelle Prick
trainer bij Wervelkind
naar de website van Wervelkind