It takes a village to raise a child

Flexibiliteit, samenwerken, vakmanschap en respect. Dat zijn de vier kernwaarden van Alterius.
Op één of andere manier zul je deze waarden terug vinden in de verhalen van onze bloggers.
Zij nemen je mee in hun persoonlijke verhalen, waarin hun ervaringen of kijk op ontwikkelingen en de actualiteit centraal zullen staan.
Soms ontroerend of juist met humor, een andere keer kritisch of prikkelend, maar altijd vanuit hun eigen ervaring, vol enthousiasme en met hart voor hun vak! 

It takes a village to raise a child

Een heel dorp. Dat is er nodig om een kind op te voeden. Die wijsheid komt voort uit een oud, Afrikaans gezegde en later uit het boek van voormalig first-lady van de Verenigde Staten, Hillary Clinton. Ze legt hierin de nadruk op de positieve invloed die alle individuen en groepen in de leefomgeving van het kind hebben op de ontwikkeling tot volwassene.

Rugzak des levens

“It takes a village to raise a child.” Deze woorden inspireren mij als ik me probeer voor te stellen hoe dat zou zijn: een jong, huppelend kind dat van deur tot deur gaat om de rugzak des levens te vullen met liefde, raad, advies en ervaringen.
Een oom of tante met goed advies, een fijne buur die altijd voor je klaar staat, de meester of juf op school, de trainer van de basketbalclub; stuk voor stuk spelen ze een belangrijke rol.
Allemaal zijn ze onderdeel van het dorp waarin het kind langzaam opgroeit.

Steentje bijdragen

Het is bovendien een kwestie van geduld en tijd voordat het kind zélf deel uitmaakt van dat dorp.
Of misschien bouwt het wel mee aan een nieuw, ander dorp. Want wat hier in ieder geval uit blijkt is dat elke inwoner zijn eigen stukje expertise of talent meebrengt. Geleerd op school, gezien bij een vriend; het mag allemaal. Ik draag als juf én ‘bouwvakker op maat’ dan ook graag mijn steentje bij.

Fundering

Want eigenlijk is het een hele mooie metafoor.
Wat nou als degene die vandaag de fundering van een nieuw dorp legt dit geleerd heeft van iemand die hém aan de hand nam toen hij klein was? Dat hij/zij geprikkeld werd in de techniekles bij ons op school? En degene die later de buurtsuper opent en het hele dorp voorziet van boodschappen dan? Was dat niet die ene uitblinker die bij rekenen het allerbeste was in geldsommetjes en zijn praatjes altijd bij zich had?
Stel je voor.

Standbeeld

Ouders vragen vooraf vaak waar onze leerlingen uitstromen, of wat ze gaan doen.
Ik vertel ze dan altijd hetzelfde: dat dit vooral te maken heeft met al die mooie kwaliteiten en competenties die ik wél bij ze zie.
Want misschien heb ik ze wel in de klas: de nieuwe profvoetballers, metselaars, burgemeesters, bakkers, advocaten, winkeliers en techneuten. Of de volgende first-lady.
Als die dan ook weer een goed boek schrijft waar de volgende generatie weer iets uit kan leren is de cirkel rond.
Dan mag er best een standbeeld komen. In dat dorp.

Juliëtte Peijs – à Campo
leerkracht vso De Buitenhof


Deel deze pagina

Blijf op de hoogte en schrijf je in voor de Alterius Nieuwsbrief


Bedankt voor je inschrijving!